Het donkere pact
De elvengeneraal was ijverig aan het plannen als zijn kapitein de tent in kwam. “Heer, het is al vroeg, misschien is het tijd om te rusten.”
Moest xantress met zijn ogen dodelijke stralen kunnen schieten dan zouden de high elves een kapitein minder hebben.
De generaal besefte niet eens dat hij al uren de strijd was aan het plannen.
“ We moeten zovlug mogelijk de tenten afbreken en naar de steen oprukken!! Als we snel genoeg zijn moeten we geen nodeloos bloed vergieten.”
“Heer, u kan dan misschien tijdens de tocht rusten in een van de wagens, tenslotte hebben we een generaal nodig die fris en bij de dag is.”
“Juist, …..je hebt gelijk.”
Na een klein poosje was het kamp afgebroken en gereed voor vertrek.
De generaal lag in de middelste wagen , deze werd beschermd door xantress eigen eenheid, de dragonprinces.
Het duurde niet lang of hij was vertrokken in een diepe slaap.
Plots schoot hij wakker, de karavaan was gestopt. Hij nam zijn zwaard en sprong uit de wagen.
Hij zag dat er niets was, echt niets. Zijn elfen waren er niet, geen paarden, geen leeuwen niemand. Alleen het bos en de weg en zijn wagen.
“Ik wil je wel helpen”
De stem was alsof iemand juist een stuk schors had ingeslikt, zo ruw en diep.
“Wie is daar?Kom te voor schijn lafaard.”
HE nam zijn houding in zoals hij jaren heeft geleerd in Hoeth. Met deze houding kan niemand hem verassen en moest dit toch gebeuren dan is het een kwestie van een nano seconde en we hebben een halve vijand.
Uit de donkerte van het bos hoort xantress een geluid dat maar luider en luider wordt. Het is alsof ze allerlei bomen aan het schudden zijn. Het geluid komt dichter tot plots een massa vleermuizen uit het bos vliegen.
HE laat zich niet van de wijs brengen door vliegende zoogdieren en blijft in zijn gevechtshouding staan, totdat de vleermuizen landen en op elkaar gaan liggen tot een bergje.
Als xantress ziet dat de vleermuizen beginnen te smelten, begint hij toch te vermoeden dat er meer aan de hand is. Hij zette zich juist klaar om zijn aanval in te zetten , daar hij van mening was dat hij niet ging wachtte om te zien in wat de vleermuizen gingen veranderen, dat het bergje vleermuis veranderd was in een menselijke gedaante.
“Laat me mij voorstellen, Nemo maar jij mag me Nemo the Great noemen.”
“Wat wil je?” Snauwde de generaal.
“Oei, beleefd zijn we niet, goed als je jezelf niet wilt voorstellen. Ik was een beetje gekwetst dat ik niet uitgenodigd was voor de bijenkomst. Tenslotte gaat de steen in mijn achtertuin belanden…”
“Luistert vampier, ik doe geen deals met bloedzuigers, maak dat je wegkomt of ik maak je in een beweging sterfelijk!!”
“Zijn alle elven zo agressief en koppig. Je kan niet zonder mij. Nu zeker niet! Denk je dat de Slann je de steen zomaar gaat geven? Ik weet van mijn spionnen dat er al een groot leger klaar staat. Van skins tot kroxigors. Ze kunnen bij de steen zijn direct nadat hij de oppervlakte heeft geraakt. Ik twijfel niet aan de discipline van je krijgers maar als ik zie met hoeveel je maar bent. Dan ga je het onderspit delven en van je neven moet je ook niet veel verwachtte, momenteel zijn er veel beastmen stammen die op plundertocht zijn in de bossen.”
“Ik heb al de vraag voor versterking geroepen, dus ik heb jou niet nodig!”
De vampier keek naar boven en zuchtte diep” Luister elf, ik vind het ook niet leuk maar die steen moet stuk, door die steen gaat iedereen die denkt goud te verdienen of te kunnen gebruiken naar Sylvania komen. Dit wil zeggen dat er verschillende mensen een kruistocht gaan doen om zogezegd de stoute vampier een lesje te leren maar in feite gewoon de steen willen. Dat wilt ook zeggen dat ik de flux zeer veel nodig ga hebben maar deze is verstoord en het wordt erger en erger. Dus ELF ik heb jouw nodig en jij mij want tegen dat je versterking hier gaat zijn is de Slann met de steen weg en zal de flux alsmaar verzwakken totdat zowel jouw ras als ik bijna geen magie nog bezitten, capice?”
xantress liet zijn zwaard zakken, Nemo had een punt. Het zou wel een donker blad zijn in de geschiedenis van de high elves. Een pact met de ondoden. “Ze gaan me wel begrijpen” Dacht de elfgeneraal.
“Goed, een eenmalig pact. Ik zou je de hand schudden maar ik vertrouw je niet. Ik zie je bij de landingsplaats van de steen!”
“Geen probleem, ik zou je de hand schudden maar dan moet ik je opeten!” Nemo deed een plotse stap naar voor en ontblootte zijn tanden. HE bracht zijn zwaard in houding en tegelijk houwde hij de vampier in twee. Dit zou gelukt zijn moest de vampier fysiek aanwezig zijn maar het zwaard ging door de vampier door alsof hij mist was.
“Hahahahahahaha, elven…..geen gevoel voor humor”
Xantress schrok wakker helemaal bezweet. Hij wist dat het een droom was, maar hij wist dat het ook echt was geweest. Hij heeft een pact, nu nog zijn mensen overtuigen.
Edited by user Tuesday, January 22, 2008 7:39:35 AM(UTC)
| Reason: Not specified